วันเสาร์ที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2552

อีกัวน่า ไทยแลนด์

การทำทัวร์ป่า Jungle Tour หรือ Safari Tour จำเป็นมาก ที่มัคคุเทศก์(Guide) จะต้องมีความรู้เรื่องคำศัพท์ ภาษาอังกฤษ เกี่ยวกับต้นไม้,พันธุ์พืชท้องถิ่นและสัตว์ป่าต่างๆ โดยเฉพาะพันธุ์พืชและต้นไม้ ส่วนใหญ่จะเป็นศัพท์ ทางวิชาการ หรือเป็นชื่อเฉพาะ ของผู้ที่ค้นพบเป็นคนแรกในโลก เช่น ดอกบัวผุด (Rafflesia) ซึ่งค่อนข้างจะจำยาก


ดอกบัวผุด (Raffilasia)
-------------------------
ส่วนสัตว์ป่านั้นไม่น่าหนักใจ เพราะเป็นชื่อภาษาอังกฤษสากลอยู่แล้ว จะมียกเว้นบ้าง ก็เป็นสัตว์พื้นเมือง ของประเทศนั้นๆ หรือบางประเทศ ที่เป็นป่าเมืองหนาวและมีสัตว์ ไม่เหมือนป่าฝนเขตร้อน ที่เขาคุ้นเคย อย่างเช่น ตะกวดหรือเหี้ย ถ้าบอกชื่อภาษาอังกฤษ ว่า Water moniter หรื Monitor Lizard ฝรั่งจากยุโรป ไม่ค่อยจะรู้จัก แต่ถ้าพูดว่า Komodo ล่ะก็ พวกตอบ Yes,I know. ทันที เพราะเขาจะนึกถึง ตัวเหี้ยยักษ์ บนเกาะโคโมโด ประเทศอินโดนีเซีย โน่น

Komodo
------------------------------

Monitor
------------------------------

หรืออย่าง กิ้งก่า ก็เหมือนกัน ถ้าบอกว่า Chameleon ยืนงงอยู่นั่นแหละ แต่ถ้าพูดว่า Iguana สิ รับรองว่า OK.I see. ทันที เพราะเขาจะนึกถึง กิ้งก่ายักษ์ ในป่าอะเมซอน ประเทศบราซิล นู้น

กิ้งก่า (Chameleon)
--------------------

อีกัวน่า (Iguana)
----------------------
แล้วมาเกี่ยวอะไรกับ กิ้งก่าไทยแลนด์ ล่ะ นายชำนาญ? เชิญก้มหน้าเข้ามา ท่านผู้ชม ผมจะเล่าให้อ่าน เล่นๆ

เมื่อประมาณกลางเดือน ธันวาคม ที่ผ่านมา ผมรับจ๊อบ ทำทัวร์เขาสก one day trip กับครอบครัว 4 คน มีพ่อ แม่ ลูกชายอายุ 15 ปี ลูกสาวอายุ 12 ขวบ กำลังอยากรู้ อยากเห็น อยากลอง แบบลูก ฝรั่ง ทั่วๆไปนั่นแหละ พ่อเป็นคน ตุรกี ส่วนแม่เป็น ผู้ดีอังกฤษ แต่อาศัย ทำมาหากินอยู่ประเทศดูไบ

 จากการซอกแซกถามของผม ซึ่งจำเป็นสำหรับไกด์ ที่จะต้องรู้ข้อมูลพื้นฐานของลูกทัวร์บ้าง เพื่อเราจะได้คุยกับเขาอย่างไร? (หมายเหตุ..สิ่งนี้สำคัญมากสำหรับมัคคุเทศก์)


เวลา เก้าโมงครึ่ง เราไปถึง"อนุสาวรีย์สึนามิ" (ตั้งชื่อซะหรูเชียว) พอลงจากรถเรียบร้อย เจ้าลูกชายอายุ 15 หันไปเห็น กิ้งก่า ฝูงหนึ่ง มีประมาณ 5 ตัว มีตัวผู้ อยู่ตัวเดียว คอแดงแจ๋ หนามเต็มคอ ตัวโตประมาณนิ้วหัวแม่โป้ง กำลังไล่ผสมพันธุ์ ตัวเมียด้วยความคึก

พ่อเจ้าพระคุณ ตื่นเต้นมากเรียกน้องสาวให้มาดูและถ่ายรูป อีกัวน่า(กิ้งก่า) เป็นการใหญ่ โดยธรรมชาติของกิ้งก่าไทยแลนด์ จะเชื่องแบบแมลงวัน แต่ว่าดูเชื่องๆ ยังงั้น คิดจะจับมัน ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะมันวิ่งเร็วเหมือนแย้

หนุ่มน้อยหันมาถามผมว่า จับได้ไหม ? ผมบอกว่า จับได้ แต่ให้ระวัง มันจะกัดเอา (ในใจผมกำลังสบประมาท เจ้าหนุ่มว่าไม่มีทางจับได้แน่ๆ) เจ้าหนุ่มหันมาเถียงผมว่า เคยเห็นที่เขาเลี้ยงไว้ ตัวเขียวๆ โตกว่านี้อีก มันไม่กัดเลย เออ..ไม่กัด ก็ไม่กัด ลองดู ไม่อยากจะเถียง กับเด็กฝรั่งหัวดื้อ

เจ้าหนุ่ม ลงมือวิ่งไล่จับ กิ้งก่า เป็นที่สนุกสนาน โดยมีน้องสาว ยืนปรบมือเชียร์ ส่วนตัว พ่อกับแม่ ก็ไม่ได้ห้ามปราม ผมมองดูว่าจับไม่ได้แน่ก็ไม่สนใจ เดินไปที่หาที่สูบบุหรี่ แผล็บเดียว ได้ยินเสียง เจ้าหนุ่มร้อง โอ้ววว...มายก็อด..

ผมตกใจ รีบหันไปดู เห็นเจ้าหนุ่มยืนหน้าซีด สะบัดมือเร่าๆ เลือดที่นิ้วชี้ไหลซิบๆ เอาแล้วหมั๊ยล่ะ โดน อีกัวน่าไทยแลนด์ เล่นงานเข้าจนได้ ชี้ให้ผมดู ตัวผู้ซ่ะด้วย เกาะกิ่งไม้ ผงกหัว หงึกๆ เยาะเย้ย อยู่บนต้นไม้ ใกล้ๆนั่นแหละ

ทีนี้ก็เดือดร้อนไกด์ ต้องหา เบต้าดีน มาใส่แผลให้อีก สมน้ำหน้า อยากไม่เชื่อ ตูดีนัก เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับ อีกัวน่าไทยแลนด์ เลือดสาดไปเลย.

-----------------------------------------------

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ความคิดเห็นที่สร้างสรรค์ทั่วไป กรุณาใช้คำสุภาพ