เขียนถึง โกศล อนุสิม

ให้ฟ้าผ่าทะเลอันดามันเถอะ ผมนี่ ทั้งโง่เง้า ทั้งซื่อบื้อ จนบรรยายสรรพคุณของตัวเองไม่ถูกจริงๆ

สารภาพตรงๆ ว่า ผมไม่รู้มาก่อนเลยว่า โกศล อนุสิม เป็นใคร?

เพียงแต่ไปเจอในบล็อกชื่อ โกศลกับบล็อก เมื่อปีกว่ามานี้เอง ตอนที่ผมหัดเขียนบล็อกใหม่ๆ

เข้าไปขอคำแนะนำ ต่างๆมากมาย เขาก็แนะนำทุกอย่างที่ผมอยากรู้ โดยไม่ปิดบังอำพราง ยังให้หนังสือมาอ่านฟรีๆ แถมยังตั้งชื่อฉายา ชำนาญ ณ.อันดามัน ให้ด้วย จนผมใช้มาทุกวันนี้

ซึ่งตอนนั้น ผมรู้แต่ว่า ไอ้นายคนนี้ใช้ได้ เป็นคนเปิดเผย มีน้ำใจ พอคบได้ ตรงกับนิสัยผมที่เป็นคนเปิดเผยตรงไปตรงมา และก็ได้เอาลิ้งก์ ของเขามาติดใว้ที่ หน้าบล็อกของผมในถานะสหายพันธมิตร ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมาเพียงลิ้งก์เดียว และผมก็ไม่ได้คบกับใคร ในสังคมออนไลน์อีกเลย

ผมเพิ่งจะมารู้ว่า โกศล อนุสิม ว่าเป็นใครก็เมื่อตอนที่เขาประกาศ รายชื่อ กรรมการสรรหา หนังสือเพื่อเข้าประกวด รางวัลซีไรต์ เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานี้เอง

และ โกศล อนุสิม ก็เป็นหนึ่งในกรรมการชุดนั้น จึงทำให้ผมต้องดิ้นรนค้นหา ประวัติความเป็นมาของเขา อย่างเร่งด่วน ว่าหมอนี่มีประวัติความเป็นมาอย่างไร?

ในที่สุด ผมก็รู้ว่าเขาเป็นใครมาจากไหน? ประวัติความเป็นมาอย่างไร? หมอเป็นทั้งนักเขียน,กวี,เคยเขียนหนังสือได้รับรางวัลมากมาย,เคยแปลหนังสือขาย,เคยเป็นบรรณาธิการ และฯลฯอีกเยอะแยะ

และเมื่อผมรู้แล้ว ผมเกิดความรู้สึกขึ้นสองอย่างครับ ท่านผู้ชม.

.

หนึ่ง..รู้สึกภาคภูมิใจ และมีความรู้สึกว่าตัวเองโชคดีมาก ที่ได้รู้จักคนระดับนี้ ซึ่งเป็นความบังเอิญ ที่ไม่เกิดขึ้นกับใครง่ายๆ และมันไม่น่าเชื่อ

สอง..รู้สึกว่าตัวเองลีบลงไปเยอะ เหมือนกบอยู่ในกะลาจริงๆ 

หลังจากนั้น ทำให้ผมคิดอยู่หลายวัน หลายตลบ ว่าหมอนี่จะมองอาตมาเป็นคนอย่างไร?

ที่ไม่เคยสนใจว่าตัวเขาเป็นใคร? มีชื่อเสียงขนาดไหน? มาทำตัวตีเสมออยู่ได้

ผมรู้ว่านายนั่น ไม่ได้คิดอะไรหรอก เขายังติดต่อพูดคุยกับผมเหมือนเดิมตั้งแต่รู้จักกันมาใหม่ๆนั่นแหละ

แต่ผมสิ มีความรู้สึก คล้ายกับว่าเราไม่ให้ความสำคัญกับเขาเลย ตีตัวเป็นเพื่อนเล่นซะงั้น

จนทนอัดอั้นตันใจในความรู้สึกผิดบาปไม่ได้ จึงต้องเขียนสารภาพบาป สักที่ ความรู้สึกคงจะดีขึ้น

แค่นี้แหละ น่ะ คุณน้อง นะ

-------------------------------